Rodzicu pamiętaj:
• Uczyć się spokojnie rozstawać z dzieckiem, bez zdenerwowania, niepokoju i okazywania własnych lęków.
• Uświadomić dziecku atrakcyjność przedszkola – nowi koledzy, dużo zabawek, pani, która zna ciekawe zabawy itp.
• Poinformować dziecko, dlaczego będzie chodzić do przedszkola.
• Oswajać dziecko z informacją, że w przedszkolu będzie spędzało czas w towarzystwie innych dzieci i pań nauczycielek.
• Wprowadzić w domu stały rytm dnia.
• Przyzwyczajać dziecko do przebywania w innym miejscu niż dom i do rozstania z rodzicami, np. pozostawianie dziecka pod opieką babci, cioci itp.
• Przyzwyczajać dziecko do jedzenia urozmaiconych potraw, skończyć z rozdrabnianiem pokarmów, ponieważ trzylatek może już swobodnie gryźć.
• Czytać mu opowiadania, w których bohaterowie chodzą do przedszkola. Opowiedzieć mu o swoich pozytywnych doświadczeniach z własnego pobytu w przedszkolu.
• Organizować zabawy z dzieckiem w przedszkole w domu.
• Włączać dziecko w sprzątanie swoich zabawek.
• Wpłynąć na ujednolicenie oddziaływań wychowawczych najbliższej rodziny,
• Uczyć się akceptacji płaczu dziecka – jest to naturalna reakcja na nową sytuację; w żadnym wypadku nie wolno dziecka z tego powodu zawstydzać.
Przed pierwszym dniem w przedszkolu:
• Należy dokonać z dzieckiem wspólnych zakupów do przedszkola – kapcie, plecaczek, worek itp.
• Trzeba przygotować dziecku wygodne ubranie, takie które nie sprawia mu kłopotu przy ubieraniu się i podciąganiu w przypadku pobytu w toalecie.
• Trzeba przygotować dziecku garderobę na zmianę-kilka zestawów ubranek w woreczku, ktore zostaną w szatni na wszelki wypadek.
• Należy cieszyć się razem z dzieckiem, że następnego dnia idzie do przedszkola i utrzymywać ten nastrój przez cały ranek kolejnego dnia, nim wyjdzie się z domu i dotrze na miejsce.
Pierwsze dni w przedszkolu:
• Pozwólmy dziecku zabrać kawałek domu ze sobą – może to być ukochana maskotka.
• Wytłumaczmy dziecku, kto i kiedy po nie przyjdzie, że na pewno rodzice go odbierą i że bardzo je kochacie.
• Nie spieszmy się rano, nie ponaglajmy dziecka i nie krzyczymy, że się spóźnicie, bo ono się ociąga. Wystarczy wstać kilka minut wcześniej.
• W przedszkolu pomóżmy dziecku rozebrać się, zwróćmy uwagę na jego ubranie, zapasową garderobę i gdzie ją zostawiacie.
• Pożegnajmy się z dzieckiem bez łez, już w szatni, a nie w sali.
• Zawsze zostawiajmy dziecko z personelem placówki – nawet jeśli przy rozstaniu trochę płacze, to pani szybko go pocieszy.
• Jeśli dziecko przy pożegnaniu płacze, postarajmy się, żeby przez kilka dni odprowadzała je do przedszkola osoba z którą rozstania są mniej bolesne.
• Przestrzegajmy godzin przyprowadzania dziecka do przedszkola do 8.30 (śniadanie), bo smutno będzie mu siedzieć samemu przy stoliku, gdy inne dzieci świetnie się bawią z panią.
• Pierwsze dni w przedszkolu wiążą się zwykle z zachwianiem poczucia bezpieczeństwa – dziecko boi się nie tylko tego, co go spotka, ale przede wszystkim tego, że rodzice nie wrócą. Dlatego przez pierwsze dni zabierajmy dziecko z przedszkola nieco wcześniej po godz.14.15. Bardzo stresująca jest dla malucha sytuacja, gdy większość dzieci poszła już do domu, a ono jeszcze nie.
• Przychodźmy po dziecko w umówionym z nim terminie. Jeżeli to możliwe, powinno się dziecko przez jakiś czas odbierać nieco wcześniej i stopniowo wydłużać czas jego pobytu w przedszkolu, ponieważ początkowo może być zmęczone natłokiem bodźców, a przez to drażliwe.
• Nie wywołujmy dodatkowego stresu wymuszając od dziecka, by po przyjściu do domu opowiadało o przedszkolu – samo zacznie opowiadać, gdy będzie na to gotowe, taki moment przyjdzie.
• Miejmy dużo czasu i cierpliwości dla dziecka po południu – może ono być zmęczone ilością wrażeń i reagować bardzo różnie, np. pobudzeniem, niepokojem, marudzeniem, wzrostem ruchliwości, sennością.
• Nie straszmy dziecka przedszkolem.
• Nie okazujmy dziecku własnych rozterek, zostawiając je w przedszkolu, ponieważ przekazujemy wówczas dziecku swoje własne lęki.
• Nie okazujemy zdenerwowania w przedszkolu – powinniśmy być spokojni i zdecydowani, gdyż wasz niepokój udziela się dziecku.
• Nie przeciągamy pożegnania z dzieckiem w szatni – należy pomóc dziecku rozebrać się, pocałować je i przekazać pani dyżurującej. Pożegnanie powinno być krótkie: uśmiech, buziaki i pa–pa.
• Nie zaglądamy po pożegnaniu do sali, by sprawdzić, czy z dzieckiem wszystko dobrze.
• Nie przygotowujemy dziecku śniadania – będzie miało okazję zjeść w przedszkolu z rówieśnikami co będzie powodem do radości i pochwał.
Rodzice - Nie Poddawajcie się – często rodzice nie wytrzymują płaczu, czasem wręcz histerii swego dziecka, ulegają i nie puszczają dziecka do przedszkola, jeśli zrobi się to raz, dziecko będzie wiedziało, że łzami można wszystko wymusić.
Pamiętajcie wszystko będzie dobrze.
Żegnajcie i witajcie swoje dziecko zawsze uśmiechem!
Źródło grafiki:https://www.pp6.rzeszow.pl