„Teatr” – wiersz B. Koronkiewicz.
Jest takie miejsce zaczarowane, gdzie bajka z życiem się miesza.
To, co tam widzisz czasem Cię smuci, a innym razem rozśmiesza.
Na scenie grają piękni aktorzy albo też lalki jak żywe.
Wszystkie historie bardzo przeżywasz i wierzysz, że są prawdziwe.
Przepiękne stroje i dekoracje zachwyt wzbudzają niemały,
Siedzisz w fotelu i zapominasz na chwilę o świecie całym.
Kupując bilet znasz swoje miejsce – ma numer w konkretnym rzędzie.
Oglądasz spektakl w ciszy, skupieniu i czekasz, co dalej będzie.
Kurtyna wznosi się na początku, opada po każdym akcie,
A spacerować można, rozmawiać – w przerwie, to znaczy w antrakcie.
By przedstawienie było ciekawe, żeby się nam podobało,
By każdy szczegół współgrał z całością, pracuje ludzi niemało.
Dla nich na koniec w podziękowaniu publiczność braw nie żałuje,
Za reżyserię, grę, dekorację, wszystkim artystom dziękuje.
Jest takie miejsce piękne i ważne, bo do przemyśleń nas zmusza,
To teatr. Teatr na tym polega, że uczy, bawi i wzrusza
„Co robi aktor?” – swobodne wypowiedzi dzieci na temat wiersza.
„Co słyszysz na końcu słowa?” – pobaw się z rodzicami w słowną zabawę.
„Co widzisz na obrazku”- opowiedz co widzisz na ilustracji.
„Wspólnie się bawimy” – zachęcamy do zabawy na świeżym powietrzu - zabawa w kałużach to najlepsza zabawa :)
